30.3.10

Oos Pap en Mam in ....?

.

.
Riny schrijft:
Ik was aan 't opruimen ("det duit 't väörjaor, dink ich") en vond de foto die ik hier heb toegevoegd, waarop o.a. jouw mam en pap heel duidelijk staan afgebeeld. Weet niet bij welke gelegenheid deze foto is gemaakt, maar het moet met een feest te maken hebben, want je mam heeft een cadeau bij zich.
Har:
Ook ik herken mam en pap.
't Kapsel van ome Bair en de rest ......?
Wie kan helpen?
.
Raadsel opgelost!
De foto die ik je kortgeleden stuurde waar jouw mam en pap opstaan, is op de trouwdag van Thea en John gemaakt bij zaal Scheres in Roggel. Oos mam staat rechts vooraan, met donker bruin broekpak en lichtbonte blouse. Dat herken ik, want dat heb ik toen nog voor haar genaaid. Dan staat links vooraan een collega van Thea, met dochtertje, en daar weer achter staat Nelly van oos Lei. En oos pap is inderdaad te herkennen aan zijn kapsel. Ja, het wel van lang geleden en toch ......... naar mijn gevoel ook weer niet zo héél lang geleden.
Riny.

8.12.09

Van Riny!



Een verhaal in het oud Heitsers plat. Het is geschreven door Sjeng Kierkels waar je ongetwijfeld ooit van gehoord zult hebben. Sjeng Kierkels werd geboren op 10 januari 1927 in Heythuysen en overleed op 11 november 2009 in Den Haag. Ja, vele verhalen, liedjes en andere teksten heeft hij op zijn naam staan.

Sjinderhannes op werberg ………

Wegberg, of Waereberg, is ein gróate aoj boorderiej ònger de geminndje Haele, äöver Häör, nao Remunj.
Wie ’t watersjap “Midde-Limburg”väör de lèsten äörlog de baek gòng kanalisere, höbbe ze det water omgelagdj en oppernoets gegrave aan d’n Heitser kantj. Aan geen ziej, wóa vreuger de aoj baek langshaer stroumdje, ligktj nog eine stinkendje pool, mèt lisse, reet.kwakkerte en mögke. En naeve dae pool luiptj noe de waeg nao Houterhaof – en gelei van kerstaanjele – en beukebuim. Dao waas ein aod vertèlsel det hieël lang gelaeje op Wegberg ruivers, struipers en boekeriejers zich ophele en de gardsjampieters – die oppe huegdje waore – dörfdje dao niks aan te doon, of baeter gezagdj: kòste dao niks aan doon. Want achteroet laoge de bös tösse Hale en Heitse en geine zjenderm zooj zich dao-in waoge.
Ei paar jaor gelaeje zakdje obbins ein hoonderkóaj van d’n haof Werberg, mèt hoonder en pölle d’r in, kas inein. Det waas langs de baek aan d’n Heitser kantj. Wie m’n gòng grave blaek detter eine gangk ònger de aerd daorleep, wóavan ouch mien oma in häöre jòngen tied al haaj gehuerdj. Zie haaj ouch nog ein dóadsbreefke van eine pater Kappesien, dae in 1825 op Werberg waas gestorve. Werberg mòt in daen tied, rondj 1820, ei kluesterke zeen gewaest en lichtig höbbe die paters de geisel van ’t kwaod en d’n ozel van Werberg aafgebaedj, òmdet d’n haof noe bluutjtj en dao ligktj in ’t hout en ’t vruchtbaar landj wie ei kestieël oet langvervlaoge tieje.
Mer good, ich zooj Uch eigelik ’t verhaol van Sjinderhannes – wie oma det òntheel – daorvertèlle. Loesertj den! (De jaortalle en de juuste name höb ich gevonje in ein aoj gezèt, die aan thoes op de zölder haet gelaege).
Op 19 November 1803, ’s nachs òm twelf oor, waerdje daor de rechtbank van Mainz in Pruusses veraordeildj tot d’n dóad doar de gieljotien, mèt noch twintjig angere: de ruiverkapitein Johannes Bückler van Kirchweiler, biegenaamd “Sjinderhannes”. Hae waas zès en twintig jaor aod wie hae in Mei 1803 in Wolvenhausen waerdje gevange en aan de Franse oetgeleverdj.
Slinderhannes geit daor äör de gróatste ruiverhuidman van de 18e ieëw; in daen tied haaj d’r ouch wal de bienaam van Johannes van ’t Wouderiek. Alles waat hae dieëj boetzdje in taege de raegels van börger Jean-Bon-Saint-André, dae Kommissaris-Gineraal waas van de Franse Republiek väör ’t landj van Mainz.
Innige plaatse wóa Sjinderhannes zich in zienen tied wal opheel waore: Bachárach, Mainz, Kreuznach, Frankfort, Wiesbaden, Kassel en anger dörpkes in de Palts, d’n Eifel en d’n Hòndjsrök. Mer Sjinderhannes mòt ouch eine korten tied op Werberg höbbe gezete.
Op einen aovendj – boete raengeldje ’t det ’t gaot – waerdje biej de pastóar van Häör aan ’t vinsterloek getoeptj. Pastóar dieëj zelf aope en zaag eine gróate, forse kaerel väör zich staon, verraengeldj, mét gesjäördje kleijer en mèt zien linkerhandj in eine vieze lap gedreijdj. “Waem zeedjer hieër? “
De vraemdje aevel zag niks, waes gehäöstj achter zich en kwaam drieë nao bènne. Pastóar begraep”Franse natuurlik”, haoldje um in ’t hoes, leet um zich wasse en versjuene, gaaf dae mins te aete en baoj oppendoor zien eige bèd aan òm dae vraemdje te laote slaope. Dae zag mer niks, knikdje dankbaar as of d’r alles begraep mer gaaroet gei waord verstóng en kraop
tösse pastóar zien lakes.
Wie dae geistelikke hieër ’s angerdaags nao baove gòng òm te kieke wie ’t mèt ziene gast gestèldj waas, vonj d’r allein mer ei breefke mèt de wäörd: “dedjer bedanktj zeetj väör de gooj zörg, det maogdjer weite; dao zal Uch gei kwaod gebäöre! “ – “Sjinderhannes “! De gast waas spaorloos verdwaene en pastóar haaj de sjrik van zie laeve.
Innige ore later kwaome de zjenderme en naome de pastóar mèt. Veraoje werk!
Omdet nemes kòs bewieze det de patòar sjout haaj mèt dae zóa gezòchdje boekeriejer en ruiver òngerdaak te gaeve – pastóar kòs jao neet weite det ’t Sjinderhannes waas gewaestj – haet m’n um later weer los mòtte laote.
Op werberg waerdje dalik hoeszeuking gedaon, mer Sjinderhannes waas neet te vinje. Dao gònge verhaole äöver eine sjoelgank dae van Werberg nao de bös zooj lope, mer de zjenderme waore sjoew en waogdje zich neet as mèt veer of vief man tegeliek in de naober.
Dao waas t’r aevel eine bie, dae in Häör in ein café haaj opgesjöptj detter geröst gans allein
’s nachs nao Werberg en de bös in dörfde te trèkke en – desnaóads mèt geweldj – Sjinderhannes zooj mètbringe as t’r um taegekwaam en dao waas t’r geinen eine dae det gloft. (= gluifdje).
’t Waas ei klein, koleirig, zwart en Frans sjendermke, mèt eine gróate snor, ein moel wie ein sjeurdäör en glinsterendje uigskes. Nao ettelikke pötjes beer mieër gòng d’r ein weddingsjap aan en drònk d’r vief oppe gooje aafloup.
Daen eigelsten aovendj kwaam zie paerdje – eine sjóane voes – wie daor doezendj duvels echter de hieësse gezaete, daor Heitse gestuve; op ziene rök zaat naaks en vastgebònje de kleine zwae-rte zjenderm! Dae waas wie halfdóad van sjrik en pien en bloodje wie ei gepeektj verke van de sjräöm van tek en struuk, wóa ’t paerdje langs en daorhaer gevlaoge waas.
Det waas Sjinderhannes zie werk!
’t Zjendermke zag det ’t d’n duvel zelf waas taegekome, dae um ieërst vieseweg haaj aafgezwaarsdj en doe haaj vastgebònje. Det mòs in Häör ieërst de pastóar misnete, dao m’n daonao vrieleet. En dae mins kòs d’r toch ouch niks aan doon, det hae oet gotigheid, allein oet gotigheid, eine gewòndje mins haaj biegestange en òngerdaak gegaeve väör eine nacht.
En saoves slaote de bore de staldäöre baeter aaf mèt kèttinge en de sjeurdäör mèt slaaghout en twieë sjaove oppe väödäör…….

Sjeng Kierkels.

Har:
As ich mich neet vergis, kwaam Sjeng in de fieftiger joare dagelijks bie os vöärbiej oppe fiets. Hae wirkdje volges mich in Rogkel oppe gemindje. 't Waas unne kunstfluiter! Hae fluidje altieëd of noe de zon sjaen of 't raegendje! Det mein ich mich te herinnere! 't Is waor of neet woar!!

26.1.09

Sjuume 2

De kelder moet ik echt eens onder handen nemen. Niet alleen op de harde schijven maar ook in nog niet geopende verhuisdozen ligt nog heel wat blogmateriaal. Daar vond ik gisteren de afscheidsfuif van 1993, bijna 16 jaar geleden. De video duurt bijna 45 minuten. Mijn oud-collega Marga zag ik daarop rondspringen. Oudcollega klinkt wat raar. Ik laat jullie 2 minuten genieten van 't voetenwerk uit die tijd. Ze hadden toen nog geen Kunst en Cultuur.
.

Sjuume!

.

Soms vind je iets terug van wat je niet meer wist dat je 't had. Dit zou 'n zin van Rowwen Hèze kunnen zijn. Vanmorgen was ik aan 't sjuume in mijn oude harde schijven. Ik heb die niet weggegooid, maar voor alle zekerheid uitgebouwd en bewaard.In mijn eerste blog stond dit animated gifje. Onder dit plaatje stond 't aantal dagen tot aan mijn pensioen. De computer telde de dagen automatisch af! Ik geloof dat de teller in 't begin ergens in de 300 stond. Dat kan kloppen, want ik ben begonnen te bloggen in 2005 en in 2006 ben ik met pensioen gegaan.
.

Het eind is in zicht!
.
't Andere eind.
.De bestemming was
op weg naar ’t pensioen
Nu is er geen weg meer terug
onherroepelijk
De reis langs deze weg
is een enkele reis!

20.4.08

Mooder Maas 1993.

Sinds enkele weken ben ik m'n oude VHS-banden aan 't copieren op DVD. Iedere dag ontdek ik oude filmpjes, vooral uit de 90-er jaren. In die jaren heeft 'n groot deel van Neer tweemaal onder water gestaan. Yvonne en Guido hadden veel geluk, 2 cm hoger en hun huis was ook ondergelopen. Mijn collega Tjeu had minder geluk en toen heb ik ervaren hoe diep zoiets de mensen raakt. Ik herinner me nog heel goed de reacties van de kinderen op school bij 't bekijken van de reddingsactie van de paarden. Door de slow-motion wordt de actie nog dramatischer. Ik plaats dit filmpje ook op YouTube. Zoek met: hkierkels.

10.4.08

40 jaar rijbewijs!

Wat vliegt de tijd! In 40 jaar autorijden heb ik geen enkel ongeluk veroor- zaakt. Slechts één keer heb ik schade opgelopen doordat 'n brommer mij geen voorrang verleende. Dat gebeurde vlak bij Yvonne. De bromfietser kwam met de schrik vrij, hij had alleen wat schaafwonden. Ik vermoed dat ik bijna 1.000.000 km schadevrij heb gereden. Afkloppen!!
.

. .
M'n auto's in die 40 jaren:

.De eerste was 'n Opel Kadett.
Daarna volgden:
10-72-ZG ..Toyota-Carina
JK-89-ZK ..Mazda 600
XF-34-JT. .Mazda 900
HR-DX-27. Nissan Primera
LF-PS-71 ...Nissan Primera
SN-RF-67.. Nissan Almera D.
79-PB-LX.. Nissan Micra
75-SK-ZT ..Nissan SR 160
PT-865-H VW High Up

24.3.07

Herinnering aan mijn eerste Blog!



Op 17 juli 2005 plaatste ik mijn eerste "Post" in mijn blog. In de Digitale Schoenendoos hierboven kwamen oude foto's uit onze families. Ik had geen idee wat ik met die blog verder moest gaan doen. Toen echter enkele familieleden foto's begonnen te sturen ontwikkelde de blog zich naar wat het nu is. Met dank aan Riny, Anny en Henk. Op de 17-de juli 2005 was Erik jarig. Hij werd toen 7 jaar. De foto's van toen plaats ik, als herinnering aan 't begin van mijn Blog, hier in Van alles wat! De schoenendoos hierboven is leeg, er zit niets meer in. Op dit ogenblik onderhoud ik 24 Blogs. Kijk maar in: Over Mij in Har Kierkels 2007. Veel werk heb ik er niet meer aan. Als me wat te binnen schiet, zet ik het erin. In mijn kop zit op dit ogenblik iets over Monopoly.







6.8.06

Studiereis naar Amerika


Bekijk de River Walk van noord, oost, zuid en west. Kies de QTVR-Tour. Kies met de jukebox een melodietje. Ga met de ingedrukte lijnkermuisknop over de River-Walkfoto. 't Is 'n surround-tour.
Klik nu op bovenstaande foto en de tocht over de River-Walk kan beginnen!
In het kader van de nieuwe organisatiestructuur van SPOLT gaan de directeuren die per 01-08-2006 leiding geven aan de SPOLT-clusters, samen met het College van Bestuur op studiereis naar Austin, Texas in Amerika. Deze mogelijkheid is ontstaan door het aanbod van Isabella Linssen (oud medewerker Consent en bij diverse scholen bekend). Zij woont in Austin en is daar direct betrokken bij de scholen. Deze studiereis is gepland in het nieuwe schooljaar van 7 oktober tot 15 oktober 2006. Het bindende en inspirerende karakter van de reis zal een bijdrage leveren aan het ontwikkelen van een SPOLT visie op het leiden van een brede school met voor-, tussen- en naschoolse opvang en intensieve samenwerking tussen participanten. De directeuren gaan bekijken wat het betekent om leiding te geven aan en managen van een grote Amerikaanse school/ clusterschool waar een gedifferentieerde staf en bovenschoolse structuren al lange tijd gewoon zijn. Het bezoeken van enkele grote Elementary schools, educatieve instellingen en het bestuurskantoor van een bovenschools samenwerkingsverband staan op het programma. Ook de wijze waarop ouders betrokken zijn bij de school krijgt aparte aandacht. Bovendien maken de directeuren kennis met het verschijnsel “inclusion” binnen de Elementary school, een ontwikkeling die te vergelijken is met de zorgplicht in Nederland waar wij de komende jaren mee te maken krijgen. Er wordt voldoende tijd ingeruimd voor onderling gesprek, feedback en reflectie.
Nieuwsbulletin 3 / 12-04-2006In juni zal een bijeenkomst zijn met onze reisleidster Isabella Linssen, die het gehele conceptprogramma met ons doorneemt en onze leervragen inventariseert, om zodoende een optimaal (op maat) programma te kunnen bieden. De deelnemers zullen in september en oktober, voorafgaand aan de reis met elkaar een paar lessen Amerikaans-Engels en Amerikaans onderwijsjargon hebben, zodat naast onze vaste tolk, er ook mogelijkheden zijn om rechtstreeks in gesprek te gaan met onze Amerikaanse collega’s. Kortom een unieke kans om onze blik op leidinggeven en op onderwijsorganisaties verder te verruimen. We verwachten een positieve impuls voor de vertaalslag naar onze Midden Limburgse SPOLT-situatie. Deze inspirerende studiereis leidt ongetwijfeld tot een brede visie op onderwijs en op intensieve samenwerking van de SPOLT-directeuren in de nieuwe organisatiestructuur.


Omroep Leudal reageert op deze reis:Regionieuws: Studiereis naar TexasDe studiereis van zeven directeuren van de Stichting Primair Onderwijs Leudal- en Thornerkwartier (SPOLT) naar een school in Texas heeft bij ouders geleid tot gefronste wenkbrauwen. De afgelopen jaren heeft de stichting waarin 17 Midden-Limburgse basisscholen samenwerken, flink moeten bezuinigen en kampen veel van de scholen met achterstallig onderhoud. Toch beweert de stichting dat er niets aan de hand is. De studiereis , die vooral bedoeld is om te zien hoe Amerikaanse scholen omgaan met de voor- en naschoolse opvang, wordt vergoed uit een fonds. Veel deelnemers plakken aan de reis een extra week, maar deze wordt uit eigen beurs betaald. De directeuren moeten dan ook maar geen aanstoot nemen dat de vervoeging van het engelse werkwoord voor verspillen veel lijkt op de naam van de stichting: to spoil, spoilt, spoilt.


Reisverslag van Tjeu.
Het is nu zondagavond kwart over 11; in Nederland is het dan kwart over zes maandagmorgen..


Vandaag hadden wij een toeristische dag; bezoek aan San Antonio; 2 1/2 uur rijden naar deze stad. Wij hebben een grote auto gehuurd, waar het hele management van SPOLT in kan. Wij zijn net terug uit San Antonio; een grote stad in Zuid-Texas (dicht tegen de mexicaanse grens). Het is net Venetie. Wij hebben een boottocht gemaakt over de rivier die midden door de stad loopt. Alles is goed; morgenvroeg beginnen wij aan het programma; wij gaan dan de eerste school bezoeken. Het is hier heerlijk weer; overdag 30 graden; 's nachts 20 graden; overal is airco. De vliegreis was fantastisch; heel helder weer; ik heb; denk ik; leuke opnamen gemaakt.


In San Antonio ook een oud fort bezocht. Er is ook een heel groot winkelcentrum; de rivier stroomt door het winkelcentrum. Aan beide zijden van deze rivier liggen heel veel winkels en eethuisjes. Heel apart en gezellig. Dit is blijkbaar een wereldberoemd winkelgebied: Riverwalk heet het.

Ik heb enkele souvenirs gekocht; natuurlijk heb ik flink moeten handelen... een echte Hollander; maar blijkbaar moet dat hier. De prijzen zijn allemaal excl. BTW en in de restaurants verwachten ze dat je 15% tipgeld geeft. Je moet hier steeds rekening mee houden. Ook hebben wij in een Italiaans restaurant gegeten; ik hou meer van de Neerse pot.Groetjes uit Austin
Tjeu.
Het is nu woensdagavond 10 over twaalf. Wij hebben weer een drukke dag achter de rug; vandaag twee heel grote elementary (basis)scholen bezocht: een van 800 leerlingen en een van meer dan duizend leerlingen. Allebei tamelijk nieuwe gebouwen. Opvallend is dat alles heel ruim gebouwd is; aanvoerwegen; speelplaats en het gebouw zelf: heel brede gangen. Geen kapstokken in de gangen (die zijn in de klaslokalen.) Jassen heeft hier bijna niemand aan; wel hangen veel tassen in de klassen. ik vind dit toch wel rommelig uitzien.Vanmorgen op de eerste school ook een gedeelte van de school bezocht waar jeugdige criminele jongeren van 4-12 jaar les krijgen. Zij zitten totaal geisoleerd van de rest van de kinderen; zij worden allemaal met de schoolbus gebracht om 7.15u; de andere kinderen om 7.30u. Ook "s middags vertrekken zij 15 minuten eerder; zij mogen niet met elaar in contact komen. Alles is hermetisch afgesloten. De kinderen blijven hier tijdelijk varierend van 6- 60 dagen; afhankelijk wat ze hebben misdaan en hoe hun heropvoedingsprogramma is. Deze kinderen zijn op de gewone scholen onhandelbaar. Zij zijn meestal in contact geweest met alcohol (zijn ze hier heel streng op) drugs of bedreigingen. Wij mochten daar niet fotograferen of filmen; want hier kunnen de kinderen heel heftig op reageren.Tot 10 jaar mag de politie geen kinderen arresteren. Kinderen worden hier zeer streng aangepakt; ouders krijgen iedere dag rapportage hoe het op school gegaan is met het gedrag. Is het een aantal dagen achter elkaar niet goed; dan wordt het verblijf op deze speciale school verlengd.Alle kinderen blijven over op school ; de scholen hebben heel grote aula's met alles erop en eraan. Eten wordt voor alle scholen centraal klaargemaakt en met auto's naar de scholen gebracht.


Opvallend is dat iedereen hier zo positief ingesteld is; iedereen heeft een "goal" (een doel) waaraan hij werkt; zowel de principal (directeur), leerkracht en kinderen. (lijkt op de pop plannen in ned. onderwijs) Kinderen worden enorm gestimuleerd; overal zie je in de scholen teksten zoals : You can it; help each other etc. Ook wordt veel aandacht besteden aan respect voor elkaar; elkaar niet afkraken, maar positief steunen; veel pluimpjes geven. De kinderen zijn zeer gediciplineerd: ze lopen keurig in een rij (achter elkaar) van het ene naar het andere lokaal. Van dit alles kunnen wij inderdaad leren. Ook zie je overal de amerikaanse en de texaanse vlag wapperen. Iedere dag begint iedere klas met het zeggen of zingen van de missie van de school. Deze missie kun je overal in de school lezen: in de gangen ; klassen etc. Overal hangt iets; het komt bij mij erg druk over. Het weer is hier weer heerlijk; ca. 25 graden. Morgen zou het iets minder worden en daarna weer lekker warm. Hopelijk maak ik niet meer zulke zware regenbuien mee! Wij doen hier veel ervaringen op; niet alles is goed. Hier en daar prik je door de mooie verhalen heen. Als ik in de school rondloop zie je van alles. De Amerikanen zijn erg open; je mag overal kijken en zij zijn meestal erg vriendelijk. Opvallend is dat je bijna nergens iets aangeboden krijgt; de eerste dagenhelemaal niet; geen koffie etc. Heel vreemd voor ons; maar dat blijkt hier toch heel gewoon te zijn. Gelukkig werden wij vandaag aangenaam verrast; op de eerste school kregen wij koffie met een nonnevot!!! Op de tweede school: chips met water!! Overal krijg je chips of nootjes bij; bij bijna elk eten hier; beginnen ze met chips (vooral bij de Mexicaanse en Italiaanse restaurants.Ik eet 's morgens al geen gebakken aardappelen meer bij het ontbijt; want anders word ik veel te dik. Lunch is hier ook altijd warm eten en s' avonds nog eens warm eten. Allemaal lekker; maar ik moet aan mijn kilo's deneken; anders kom ik niet door de douane.... (grapje). Morgen weer een drukke dag; wij staan om half zes op; douchen; ontbijten en om 6.45u moeten wij weer vertrekken naar een school. Wij moeten erom half acht zijn. Morgen komt ook iemand van de texaaanse krant (en misschien ook van de TV) Ze willen een artikel schrijven over ons bezoek aan de scholen in Austin! Niet zo'n artikel als in de Limburger.Nou ik stop; ik ga snel naar bed.
Vandaag donderdag 12 oktober vroeg uit de veren; om half acht waren wij al op de eerste school. Aan de weg bij de school staat een groot mededelingenbord (zoals bij de meeste Amerikaanse scholen). Hierop stond groot op dat de hele school de SPOLT delegatie uit Nederland van harte welkom heet op de life oak elementary school. Wij hebben ook in een echte amerikaanse schoolbus gezeten. Het is een hele organisatie om iedere dag de kinderen in en uit de bussen te krijgen!Deze school, is heel bijzonder omdat hier ook dove; gehoorgestoorde en blinde kinderen op zitten. Wij werden weer hartelijk ontvangen door de directrice en haar staf. het valt mij op dat hier heel jonge directrice de grote scholen leiden. Wij kregen een uitgebreide rondleiding door het gebouw; het zag er erg mooi en schoon uit. Veel materialen; de meeste klassen hebben een smartboard. School is erg ruim opgezet.Om half acht 's morgens waren ze al aan het sporten op het sportveld. De temperatuur liep vandaag al gauw op tot 32 graden; het voelde erg drukkend aan; omdat de lucht nog erg vochtig is van de vele regen van dinsdag.Wij keken in klassen waar ze met dove kinderen bezig waren; erg indrukwekkend. Deze kinderen krijgen een gedeelte van de dag apart les; daarna zitten ze weer bij hun eigen leeftijdsgenoten.Na de rondleiding nog een uitgebreid gesprek gehad met directrie; leerkrachten en de super intendent van het schooldistrict (de bovenschoolse directeur over 50.000 kinderen!!!). Wij worden overstelpt met informatie. Ik probeer van het een en ander iets op te schrijven, zodat ik later mijn ervaringen met mijn team in Neer kan delen. Ook hier alleen maar fulltime leerkrachten. Parttime werken wordt niet toegestaan. Toen ik de juffrouwen vertelde dat bij ons in Nederland het merendeel van de leerkrachten parttime werkte; keken zij mij heel ongelovig aan. Zij zijn op dat punt jaloers op de leerkrachten in Nederland. Het salaris is ongeveer gelijk aan dat van een ned. leerkracht. ook hebben zij ongeveer dezelfde vakanties.Een groot verschil is dat de scholen veel beter uitgerust zijn. De superintendent vertelde dat de rijkere scholen geld afstaan aan de wat armere scholen. De scholen in zijn district zijn ongeveer gelijk met geld toebedeeld. Wij zagen bij ons bezoek aan de diverse scholen dan ook niet erg grote verschillen.Opvallend is hier ook weer de optimistische teksten aan de muur en respect voor de Amerikaanse vlag. (die zie je overal in de klassen) Erg interessante dingen gezien. Vanmorgen is er een fotograaf en verslaggever van een plaatselijke krant met ons meegelopen. Komende dagen staat er een artikel (met foto) in de krant in texas over ons bezoek. Ik krijg het mailadres; zodat ik het via internet kan bekijken.Daarna naar een peuterspeelzaal gaan kijken. Deze wordt gerund door kerkelijke organiaties. Niet erg veel verschillen met onze situatie gezien;alleen is onze peuterspeelzaal beter ingericht (kindvriendelijker) dan de speelzaal die ik zag. Ook hier zag ik weer dat al heel vroeg het afabet en de cijfers aan de kinderen wordt geleerd. Dit gebeurt bij ons zo niet. Zij leren dit toch wel systematisch aan. Laat in de middag zijn wij gezamenlijk nog naar Austin domntown gegaan.Het begon opeens te regen .
.


Hier hebben wij het Capitol bezichtigd; een erg imposant gebouwd; noggroter dan het capitool in Washington. Erg mooi ingericht; je mag zomaar overal binnen lopen: in de vegaderzaal; in de werkruimtes. Ongelooflijk! Erg open zijn de Amerikanen. Daarna nog een rondwandeling door de stad gemaakt.Een hapje gegeten in een chinese bistro (erg lekker) . Daarna met zijn allen naar de pianobar gegaan. Ongelooflijk hoe druk het op een gewone donderdagavond in het uitgaanscentrum is. Een erg muzikale stad. Hier staat Austin om bekend. Een van mijn collega's heeft nog een liedje gezongen in de pianobar. Het was er erg gezellig. Wij zijn toch weer optijd naar het hotel gegaan. morgenvroeg moeten wij om 8 uur weer op een school zijn.Wij bezoeken morgen weer twee scholen; waarvan er één een privé school is. De afstanden tussen de scholen zijn hier erg groot; niet te vergelijken met onze situatie. Wij moeten eerst een heel stuk rijden; dus wij moeten zeker al om 7.15 u vertrekken. Hier zijn ook files!Jullie zijn hopelijk weer een beetje bijgepraat.Groeten vanuit een warm Texas!

.


Vanmorgen (vrijdag) bezochten we Brushy Creek voor de tweede maal. Het was de laatste dag van International Children's week. Om 8.00 u. begon " the parade" . Een internationale optocht van kinderen van alle nationaliteiten die op deze school zitten. Je merkt dan dat er veel kinderen uit Azie, Europa zitten waarvan de vaders werken in de hightech bedrijven in Austin. In de aula van de school waren interessante stands gemaakt over de landen die op deze school verkomen. Germany, Schotland, India, Ireland, Bulgarije, Japan etc. Onder begeleiding van Pieter Classen (op gitaar) hebben we samen met de kinderen van Brushy Creek " een tante uit Marokko" en " hoofd, schouders, knie en teen" gezongen. We hadden een groot succes! Daarna hebben nog een uitgebreid gesprek gehad met de principal van deze school over de manier van werken in het schooldistrict. Het directieoverleg, de scholing van de directeuren en het personeel etc. Opvallend is dat hier alle teachers full time werken. Na de lunch brachten we ons laatste bezoek van deze week aan een private school Christian Academy. Dit is een scholengemeenschap die bestaat uit een preschool, Elementary School, Middle School en een Highschool gebaseerd op een christelijke missie. Ook hier werden we hartelijk ontvangen (vrijdagmiddag) en rondgeleid. We hadden vooraf een totaal verkeerd idee van een private school. We dachten een eliteschool aan te treffen voor zeer goed gesitueerde ouders en kinderen. Deze scholen blijken wel te bestaan, maar Christian Academy bleek een totaal andere school te zijn.Hier zitten ouders en kinderen die hun kinderen onderwijs op christelijke grondslag willen bieden. Moeten ze wel zelf betalen. Ouders betalen hier ongeveer 6000 dollar per kind per schooljaar. De school krijgt geen geld van de staat en moet zelf voor alles zorgen. Het blijkt bijvoorbeeld dat de teachers hier minder verdienen dan de teachers op een public school. Daar hadden wij geen idee van. De sfeer op deze school was zeer warm. Omdat ouders en kinderen bewust kiezen voor deze school, zaten er zeer voorbeeldige kinderen die over het algemeen hoog presteerden. Na het maken van de gebruikelijke groepsfoto met de directie , was ons laatste bezoek aan een school een feit.Terug naar het hotel om in te pakken en de voorbereidingen te treffen voor de laatste dag in Austin op zaterdag. Vanavond barbecuen we samen bij Isabella en Rob en evalueren de studieweek. Arno, Jos, Pieter en ik vertrekken zondagochtend ( Texastijd) vanuit Austin naar Washington en dan naar Brussel. Daar komen ze aan op maandagochtend om 07.30 u. (Nederlandse tijd).



Elly, Har, Jos, Wim, Jacq en Isabella bereiden zich voor het de reis naar het National Park Big Bend in West Texas op zaterdagochten rond 10.00 u. Op woensdag rond 12.00 u. reizen ze terug vanuit Austin naar Washington / Brussel. Aankomst op dondermorgen 07.30 u. in Brussel (Nederlandse tijd)..
Het is nu zaterdag half zes; bij jullie is het half 1 in de nacht.Je hebt een mooi overzicht gemaakt van de reis naar Austin: Bedankt hiervoor. Ook de plaatjes erbij passen perfect. Ik heb alles in het echt gezien. Knap dat je dit zomaar van het internet plukt. ik heb ca. 5u film gemaakt. ik moet hier een samenvatting van maken. Ik weet nog niet hoe ik dit moet doen. Heb jij een idee? ik kan het niet helemaal uitbesteden; want ik moet zelf aangeven wat er zeker op moet komen. Veel opnamen uit het vliegtuig gemaakt op de heenreis; erg indrukwekkend. Heldere hemel en ik zat aan het raampje. in de stoelleuning werd op een videoschermpje afgebeeld waar wij vlogen en zo kon ik steeds afwisselen: route op scherm; opnamen vanuit het vliegtuig. ben benieuwd hoe alles er op een groot scherm uitziet.Het converseren in het Engels gaat prima. Ik vertaal veel voor collega's. Ik heb ook leuke gesprekken gehad met Amerikaanse mensen. Op scholen leuke dingen gezien: niet alles is hier goed; daar moet je doorheeen prikken. maar er zijn wel goede dingen.Hoe is de reunie verlopen op zaterdag?


The climate of the southwestern United States, including southern New Mexico and far western Texas, is considered semi-arid or desert, since compared to most areas of the country, this region has abundant sunshine and little rainfall. El Paso, Texas is called the "Sun City" for good reason; according to solar radiation statistics it is the fifth sunniest city in the United States, receiving 83% of the possible sunshine. And in most years, from October through the middle of June, the threat of heavy rainfall is low because during this period the prevailing wind flow across the southwestern United States is from west to east. As a result, most of the moisture from the Pacific Ocean is blocked by the mountains to the west while moisture from the Gulf of Mexico is literally blown far to the east. This circulation pattern keeps the weather mostly sunny, warm and dry from early autumn through early summer. However as the deserts heat up during the late spring and summer, important changes take place in the pressure field and wind pattern which can rapidly increase the threat of heavy rainfall. The reasons for these changes can be understood if we remember that in most circumstances, warmer air is lighter than relatively cooler air and thus exerts less pressure on the earths surface. So during the late spring and into the summer, the hot temperatures across the deserts of the southwestern United States cause the development of a broad area of low pressure over southern California, Arizona, western New Mexico and Nevada. Further east where the air is cooler, high pressure will often extend across the Mississippi Valley into eastern Texas.This pressure field generates southeasterly and southerly winds in the lower and sometimes middle layers of the atmosphere, which transport moisture from the Gulf of Mexico and Gulf of California into southern New Mexico and far western Texas. The increase in moisture, combined with the usual warm temperatures, produces an unstable air mass favorable for thunderstorms which may generate flash flooding, hail, damaging winds and even an isolated tornado.
.
Wall cloud of a supercell thunderstorm. Texas

Zondag wordt het hier slecht weer als wij moeten vertrekken; ze voorspellen zelfs een thunderstorm. Wij wachten maar af. In Amerika meer schrik gehad in het busje dat door J, bestuurd werd, dan in het vliegtuig. Vliegen is een mooie ervaring. Nogmaals erg bedankt voor je mooie verslagleging in je blog. Ik kijk iedere dag even vanuit Amerika.


School administrators from the Netherlands are visiting Round Rock ISD this week (Oct. 9-13) to observe various aspects of the district’s operations from inclusion of special education students to alternative education programs. Leading the delegation is Jos de Vriend, superintendent of Stichting Primair Onderwijs Leudal Thornerkwartier (SPOLT). Arno Gubbels, deputy superintendent, and seven cluster principals also are participating. The SPOLT district, founded in 2003, has 3,500 students and 270 teachers and covers elementary schools only. The visiting educators are researching the best use of resources especially in the area of special programs. The trip to Round Rock grew from contact between a Round Rock ISD parent who had worked in the Netherlands and her former colleagues. In RRISD, the visitors will spend time at Brushy Creek, Union Hill, Great Oaks and Live Oak Elementary Schools.


Netherlands educators observe RRISD campuses
School administrators from the Netherlands visited Round Rock ISD last week to observe various aspects of the district's operations from inclusion of special education students to alternative education programs. Jos de Vriend, superintendent of Stichting Primair Onderwijs LeudalThornerkwartier, or the SPOLT district, along with Arno Gubbels, deputy superintendent, and seven cluster principals participated in the visit, which included observing Thursday morning RRISD 's inclusive program for deafeducation students at Live Oak Elementary. The SPOLT district, the Organization for Primary Education founded in 2003, consists of 3500 students and 270 teachers and covers only elementary schools comprised of prekindergarten through sixth-grade students.The average student population of an elementary school in the SPOLT district is 250 students. However, the district has a few schools with as many as 500 students per school. The population of the Netherlands is approximately 16 million.The SPOLT district structures its class make up according to abilities. For example, the school provides separate schools for visually and hearingimpaired students along with students suffering from dyslexia and otherlearning disabilities, said Isabella Linssen, who has experience coaching and consulting elementary principals in the Netherlands and creating schoolimprovement plans with the leaders. Linssen has lived in Central Texas for two and a half years. The trip to Round Rock from the Netherlands grew from contact between Linssen, who had worked in the Netherlands, and her former colleagues. We're looking to see how inclusion can work in the Netherlands, Linssen said. We like how American educators communication with each other through the marquee, bulletin boards and how teachers talk to each other and to the students. About 26 SPOLT teachers at each school work predominately part-time yearround from 8:30 a.m. to 12 p.m. and 1:15 to 3:30 p.m. with principals working a full-time schedule. Each Wednesday, students and teachers take the afternoon off. Students, teachers and staff take a two-week Christmasholiday vacation, one-week autumn vacation in October and a one-week spring vacation in May. Linssen said the country regulates the school district in the Netherlands and supports special education inclusion programs. There are no privateschools in the country, but parents or other organizations have the authority to create their own schools, public, private or faith-based,through the charter school program. Parents in the Netherlands also have the choice as to what school to send their children to instead of having to consistently abide by transfer rules and school attendance zones.Unlike Texas school districts, students in the Netherlands can begin school the day of their fourth birthday. Texas elementary students must begin school in September between their fifth and sixth birthdays. Tjeu Scheepers, principal of one of the newest SPOLT schools, enjoyed seeing the inclusion aspect of special education in action in RRISD. This aspect is very interesting to us, Scheepers said. I like the fact every child has at least one goal to work for. That is very good. Scheepers serves as principal at the only school in the SPOLT district with a preschool and day care inside the school. Along with serving as principal, Scheepers coordinates the preschool and the day care at his elementary school.The SPOLT district also wants to promote the advancement of women in educational leadership, Linssen said. Compared to RRISD schools, most of the elementary principals in the SPOLT district are male compared to the 25 female elementary principals in RRISD. In RRISD, the Dutch educators also observed classes at Brushy Creek, UnionHill and Great Oaks elementary schools.
by LAURI ZACHRY.

5.8.06

Opa en Oma gaan op de sportieve toer!

Gisteren, op 1 van de 2 vrije dagen van Hennie, komen we toevallig in Nederweert-Eind terecht. Ik ga even vragen bij van Nieuwenhoven of de volgende week de auto een controlebeurt kan de krijgen, want de boordcomputer blijft om de 5 km aan het zeuren, dat ik naar de garage moet. We lopen de showroom binnen en daar stond hij dan! Waat eine sjoene auto, zeiden we tegelijk. En om kort te gaan, ons oudje van bijna 2 jaar ruilen we zonder mededogen in tegen een nieuw straatmonster van 110 PK. Er moesten wel een paar centen bijgelegd worden. Maar ja, dan heb je wel wat! Nog een stereotype: Je leeft maar een keer.
.


De SR( betekent, ik durf het bijna niet te zeggen, Street Racer) valt op door zijn grote, diep uitgesneden voorspoiler met ge-integreerde mistlampen en zijn zijschorten. De achterbumper met in de autokleur meegespoten dakspoiler is opnieuw vormgegeven en de dikke uitlaatpijp ziet er sportief uit. De auto is uitgerust met 16 inch lichtmetalen wielen. Ook het interieur ziet er sportief en strak uit, afgewerkt met wit en aluminium. Dit lijkt wel reclame en dat klopt; deze tekst komt uit een folder.

Je wordt oud, Pappa!

Oma gaat steeds verder achteruit. De verwardheid neemt toe. Ze hoort slecht en het zien wordt met de dag minder. Ik had voor Anneke en Wim, buren van haar, een CD gemaakt met oude liedjes. Haar lievelingsliedje Manuela staat er ook op. 'sAvonds brengen de buren de cd-speler mee en dan wordt Manuela tot vervelens toe gedraaid. Hennie merkte tijdens het koken, dat haar moeder Manuela neuriede. Een eigen radio-cdspeler zou dat kunnen? Ze hoeft slechts 2 knoppen te bedienen; play en stop. Maar dat kan ze niet lezen, de tekst is te klein. Oplossing; de knoppen krijgen een kleur. Blauw is spelen en rood is stoppen. En 't werkt. Nu nog oude liedjes en verdomd, het stikt er nog van op Internet.
Haar nieuwste CD heb ik gisteren samengesteld. Eerst op zoek naar artiesten van vroeger, de Selvera's, de Zangeres zonder Naam, Eddy Christiani, Max van Praag en Johnny Hoes. En wat komt er zoal te voorschijn: Spring maar achterop, Op de woelige baren, Greetje uit de polder, nummers van Eddy Christiani. Over 25 jaar, Ketelbinkie, Als de klok van Arnemuiden, Daar bij de waterkant van Max van Praag. Twee reebruine ogen, Zilveren draden tussen het goud van de Selvera's. Ach vader lief, Achter het stille klooster, Ik heb eerbied voor jouw grijze haren van de Zangeres zonder Naam. Och was ik maar .., Daar bij die molen, Dat ie het einde van Johnny Hoes.Na een paar uurtjes zoeken en branden valt de muziek toch mee. Zo slecht is hij niet, zal ik ze ook voor mezelf bewaren? Dat doet ik niet, ik ben toch nog niet seniel, weg met die rotzooi!! Hoewel .... ?

4.8.06

H. Hartschool 2002


In het Hoofdmenu staat een slideshow over mijn H. Hartschool. Niet dat daar nu veel interesse voor zal zijn. Misschien wordt het historisch interessant. Je vindt hem ook in de site van Piet van Toon onder Linken.In de 90-er jaren wilde het bestuur de 2 Neerse scholen fuseren. Het streven was toen de H. Hartschool te behouden. De gemeente zag die plannen niet zitten en in 2002 hield de H. Hart op te bestaan. Alle zaken die dreigen te verdwijnen, fotografeer ik. Mijn huis in Neer, de kamer van mijn moeder in het bejaardenhuis, alles staat op een externe harde schijf. Ook de school. Eind schooljaar 2001-2002 gingen alle groepen op schoolreis. De hele school was leeg. Ik heb die morgen 100-den foto's gemaakt van de onnozelste dingen, zoals de koffiepot, die je in mijn blog tegenkomt. In de slideshow heb ik de randen van de foto's wazig gemaakt, dat geeft iets van verdwijnen uit je herinnering weer. Ook komt er steeds weer, als overgang, een afbeelding van school met het H. Hartbeeld en een schoolbel. Die bel was van 1932 en heeft tot het einde van de H. Hartschool dienst gedaan. Toen verdween ze plotseling. Ik heb wel de koffiepot maar niet de bel! Sommigen denken dat misschien, omdat ik de meeste binding met dat gebouw heb gehad, van 1964 tot 2002. Regelmatig kijk ik naar mijn oude school.
In 2002 bracht de school een afscheidsboek uit. Ik mocht de omslag ontwerpen. Je ziet dit ontwerp steeds in slideshow -H. Hartschool 2002- terugkeren.

De slideshow eindigt met, zoals ik vaak op gebeurtenissen die niet te veranderen zijn, reageer: Det waas 't!

3.8.06

En dit is 't geworden!

Toevallig krijg ik via mijn blog een blog van van Nieuwenhoven op mijn scherm. Hij zet zijn advertentie ook op blogspot.com. Je ziet wat er met mijn school gebeurd is. Het is een soort bejaardenhuis geworden. Mooi gemaakt, weinig privacy zo te zien.



Zo zag 't er in 2002 uit.

Ik zie door 't raam de gymzaal liggen. Deze keuken bevindt zich in de oude gang voor de groepen 3 en 4.

2.8.06

Sag mir, wo die Blumem sind.


Marlene Dietrich:
.
Sag mir, wo die Blumen sind,
wo sind sie geblieben?
Sag mir, wo die Blumen sind,
was ist gescheh'n?
Sag mir, wo die Blumen sind,
Maedchen pflueckten sie geschwind.
Wann wird man je versteh'n,
wann wird man je versteh'n?
.

Har Kierkels:

Sag mir wo die Haare sind,
wo sind sie geblieben?
Sag mir, wo die Haare sind,
was ist gescheh'n?
Sag mir, wo die Haare sind,
Sie verschwanden so geschwind.
wann werd' ich je versteh'n?
wann werd' ich je versteh'n?

Eureka!

Er gonst al jaren een lied door mijn hoofd. Ik kan het neurien. In 't Engels zingt Frank Sinatra het; I get A Kick Out Of You. Het wordt gezongen door een Franse zangeres in het Duits. Het staat op een band uit de jaren 60, maar die kan ik alleen afspelen met een 4-sporen bandrecorder en die heb ik niet meer. Bij het zoeken naar muziek voor mijn oma, zie ik een naam staan die me bekend voorkomt!

Daliah Lavi.

Mich haut kein Rum wirklich um,
Nach sieben Gin bin ich auch noch nicht hin.
Champagner mit Wodka dazu,
das haut mich nicht um, aber du!
Bei Kokain sag ich Nein,
ich brauch keine Trips, und ich brauch keinen Schwips,
ich frag mich Warum? und Wozu?
Das haut mich nicht um, so wie du.
.
Wenn ich dich seh
hab ich weiche Knie und lauter linke Haende,
aber es kommt fuer uns beide nie zum Anfang und zum Ende.
Nichts auf der Welt haut mich um,
Schiess mich zum Mond oder schiess mich vorbei,
und ich sag hoechstens, na und, was nun?
Das haut mich nicht um, aber du!

De Sony tc-630.


Een fantastische bandrecorder. Je kon op 4 sporen stereo opnemen. Ik nam hem weleens mee naar school. Hij kon geluid vertraagd weergeven. Als je zong dan liet hij dat geluid 1 seconde later horen. Had een kind een kop telefoon op, dan hoorde hij wat hij zong 1 seconde later. De zanger raakte helemaal in de war. Dit fenomeen is ook op de TV gebruikt

1.8.06

Jac Smeets


... mijn vriend gedurende vele jaren. Deze foto is in 1979 gemaakt. Hij was toen eigenaar van het cafetaria "Chez Jacques" in Heel. Ik kende Jac al vanaf 1954. Hij woonde op de Walk. Hun huis was een gedeelte van Elshof, een Limburgse boerderij, die nog altijd aan de weg naar Roggel ligt. We gingen beugelen bij cafe Simons (dat heet nu Toedem), samen de jongens van Elshof, die uit Zuid-Limburg kwamen. Eentje heette Sjier, naam in het zuiden voor Gerard. Als je Gerard op zijn Frans uitspreekt, is dat Sjieraar. Op zondag gingen we voetballen op het voetbalveld bij Gieene Driek. Bij dat veld lagen 2 noodwoningen en daarin woonden die van de Bengel. Ties van de Bengel kon fantastisch voetballen. Jac en ik zijn bevriend gebleven tot in het begin van de 80-er jaren. In die tijd waren we veel bij Feijenoord te vinden achter de flipperkast. We waren lid van de biljartclub in Nunhem en iedere dinsdagavond was onze biljartavond. Het werd vaak erg laat, vooral omdat Jac na het biljarten nog wel even naar Moulin Rouge in Roermond wou. Ik moest natuurlijk mee, hij had de auto, zei ik tegen Hennie. Dus om het kort te maken; onze wegen hebben zich gescheiden. Jac schijnt nu ergens in de Belgische Kempen te wonen.